Καμπαναριό στον Αϊ Δημήτρη

Αρκετά καινούρια είδαν οι επισκέπτες στο χόρο της εκκλησίας εφέτος.

Τους μήνες που πέρασαν με έξοδα της εκκλησιαστικής επιτροπής (έτσι πληροφορηθήκαμε) χτίστηκε τσιμεντένιο καμπαναριό, πεζοδρόμιο δίπλα και κολλητά στο χαγιάτι (βεράντα), ένα μνημείο αφιερωμένο σε πεσόντες από πολέμους 1940-1950 (του εμφυλίου καταλαβαίνω γιατί τότε είχαμε μάχες γύρω από τον Αϊ Δημήτρη).

Το πρόβλημα είναι πως αισθητικά το πεζοδρόμιο και κυρίως το "καμπαναριό" είναι ασύνδετα με την αρχιτεκτονική της εκκλησίας. Όπως βλέπεται και στην εικόνα είναι δύσκολο να τεριάσει η θερμή σε χρώμα πέτρα με το ψυχρό τσιμέντο. Το κακό συνεχίζεται καθώς ο τρόπος του χτισίματος, δεν επιτρέπει το εύκολο ντύσιμο του με πέτρα στο μέλλον. Μια πέτρα αντί λευκό πλακάκι θα ήταν πιο όμορφο. Οσο για την καμπάνα, προσωπικά και άλλοι θα την προτιμούσαμε σε μια από τις καμάρες από το χαγιάτι.

Γιατί τέτοια βιασύνη, τοσο απαραίτητο ήταν το "πεζοδρόμιο".