(Μέρος 2ο) Πρωτοχρονιάτικα έθιμα στην προπολεμική Αετόπετρα

Από την παραμονή σκούπιζαν το σπίτι και την αυλή για να φύγει ο βρόμικος χρόνος.

To ρόδι

Έκοβαν ένα ρόιδο και το πέταγαν με δύναμη παράπλευρα στην θύρα οπότε σκόρπιζαν οι σπόροι του και τούτο ελογίζονταν γούρι, επερχόμενη επιτυχία. Το ρόιδι ήταν σύμβολο αρχαίο.

Προτιμούσαν να τους κάνει ποδαρικό ένα κορίτσι κάτω των δώδεκα ετών.

Το μέλι
Ολοι του σπιτιού εγεύοντο μια κουταλιά μέλι για να πάει η καινούρια χρονιά «μελάτη», ο καινούριος χρόνος «γλυκύς»! Προσπαθούσαν αυτήν την ημέρα να μη λογοφέρουν γιατί θεωρούσαν πως ο χρόνος θα «πήγαινε» με λογοτριβές τσακωμούς σ’ ολο το διάβα του.

Αντί καλάντων ευχές
Τα αγόρια αντί να τραγουδήσουν «τοπικά κάλαντα", όπως άλλα, έπαιρναν μια τούφα (ντούφα) από πουρνάρι, χλωρή με τα φύλλα της, έμπαιναν στα σπίτια, προχωρούσαν στο τζάκι, που έκαιε τη έριχνα στην φωτιά και εύχονταν μεγαλόφωνα: «Χρόνια πολλά με

Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά!

Συμπατριώτες Χρόνια Καλά και Πολλά και καλά Χριστούγεννα!!

Στο χωρίο μας όπως πληροφορούμαστε χιόνισε αυτές τι μέρες. Η πανοραμική φωτογραφία από την αυλή του σχολείου με θέα τον Κασιδιάρη είναι από το FB "δανεισμένη" (την ανέβασε ο Ν. Γάρδας και τον ευχαριστούμε).

Χριστουγεννιάτικα έθιμα στην προπολεμική Αετόπετρα

Εορτή σπιτική, κλειστή, πάντα γινόταν στο σπίτι. "Ο καλός νοικοκύρης το χειμώνα χαίρεται" έλεγαν οι παλαιοί. Το χειμώνα που τα "ζωντανά" (γιδοπρόβατα κτλ) ταλαιπωρούσαν τον κόσμο τα Χριστούγεννα απολάμβαναν την θαλπωρή του σπιτιού όσοι δεν είχαν "ζωντανά". Έσφαζαν ένα (και δύο ακόμα) κοκόρια (πέτους) και με τον ζωμό τους (ζ' μι) έβραζαν την "μανέστρα" με ρύζι καρολύνα την οποία απολάμβαναν μετά το γυρισμό τους από την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής δίπλα στην παραστιά, σταυροπόδι με σκαμνιά γύρα στην "ταύλα" (χαμηλό τραπέζι).
Από την παραμονή είχαν φτιάξει στην πυρακτωμένη πλάκα, τις τηγανίτες, τα "σπάργανα του Χριστού" που κάτι παλιές τις έλεγαν ακόμα "λαγγίτες".

Κάλαντα Ηπείρου

Αν και στο χωριό μας δεν έλεγαν κάποια κάλαντα την ημέρα των Χριστουγέννων, έλεγαν μια παραλλαγή των σημερινών καλάντων στο γειτονικό Δεσποτικό. Θα μιλήσουμε για αυτά τα έθιμα σύντομα με ειδική δημοσίευση βασισμένη στο βιβλίο του συγχωριανού μας Γρηγόρη Μηλιώνη.

Μέχρι τότε ας απολαύσουμε μια εκτέλεση των παν-Ηπειρωτικών καλάντων "Ελάτε Εδώ Γειτόνισσες" τραγουδισμένο από την φωνή του Δημήτρη Υφαντή και διανθισμένο με φωτογραφίες του συγχωριανού μας "Μητρομπάτσου" (πολλές από την χειμωνιάτικη Αετόπετρα).